درس اول
آشنایی با حرفه‌ی روزنامه‌نگاری
در این درس به این پرسش می‌پردازیم که
روزنامه‌نگاری(journalism) چیست.
در ادامه با وجوه مختلف این حرفه و برخی مقولات آن آشنا می‌شویم.
روزنامه‌نگاری چیست؟
روزنامه‌نگاری، حرفه‌ای است که فرد در
آن با اطلاعات، تحلیل، خبر و رسانه‌ها سر و کار دارد. در این حرفه، مجموعه‌ای از
اطلاعات، در شکل‌‌های مختلف و در پیوند با مسائل، موضوعات و وقایع روز
به مخاطب ارائه می‌شود.
حرفه‌ی روزنامه‌نگاری اگرچه قدمتی چند
قرنی دارد ولی در یک قرن گذشته به مرور تکامل یافته و به‌ویژه با ظهور شیوه‌های
نوین ارتباطات، همچون اینترنت و ماهواره‌ها گسترش پیدا کرده‌است.
از روزنامه‌نگاری به‌عنوان صدای افکار
عمومی، پایه‌ی چهارم دمکراسی و آینه‌ی واقعیت‌های اجتماعی یاد می‌شود. از همین‌رو
روزنامه‌نگاری حرفه‌ای و مستقل، اهمیت و ارزش بسیار زیادی در جامعه دارد.
روزنامه‌نگاری، اگرچه با ظهور مجلات و
روزنامه‌ها شناخته شد و به رشته‌ای گفته می‌شود که در زمینه‌ی اطلاعات، اخبار و
تحلیل وقایع روز فعالیت می‌کند، اما با ظهور رسانه‌های تازه همچون رادیو، فیلم‌های
مستند خبری، تلویزیون و اینترنت هم‌چنان به کسانی که در تحریریه‌ی هر یک از این
رسانه‌ها کار می‌کنند روزنامه‌نگار (Journalist) می‌گویند.
روزنامه‌نگار کیست؟
روزنامه‌نگار کسی است که در تهیه و
تولید محتوای رسانه‌ای اعم از فیلم، تلویزیون، عکس، رادیو، مولتی میدیا (چندرسانه‌ای)،
رادیو، اینترنت، روزنامه و مجله نقش اساسی دارد.
وی ممکن است در بخش خبر کار کند یا در
بخش‌های دیگر به کار روزنامه‌نگاری بپردازد. به کسی که به‌طور اختصاصی در بخش خبر
کار می‌کند خبرنگار (Reporter) گفته
می‌شود. وی مسئولیت گزینش، نوشتن خبر، پردازش و چک کردن منبع و محتوای خبر و
سرانجام عرضه را برعهده دارد. او ممکن است برای تهیه‌ی خبر به گفت‌وگو با افراد ذی‌ربط
یا گزارش از صحنه‌ی واقعه مورد نظر بپردازد.
در حالی که هر خبرنگاری روزنامه‌نگار
هست، هر روزنامه‌نگاری خبرنگار نیست. او ممکن است، دبیر سرویس، سردبیر، منتقد، یادداشت‌نویس
و تحلیل‌گر، عکاس خبری، گرافیست یا تهیه‌کننده باشد.
دبیر سرویس فردی است که به کار
روزنامه‌نگاران و خبرنگاران نظارت می‌کند. دبیر سرویس مسئولیت یک بخش خاص از رسانه
را برعهده دارد. مثلاً سرویس هنری یا سرویس رسانه‌ها و تمام تولیدات این بخش زیر
نظر او تهیه و منتشر می‌شود.
سردبیر فردی است که کلیه محتوای رسانه
زیر نظر او تولید و منتشر می‌شود و مسئولیت نظارت حرفه ای (ادیتوریال) مطابق با
اخلاق حرفه‌ای و قواعد و قوانین روزنامه‌نگاری حرفه‌ای را برعهده دارد و معمولا
دارای تجربه‌ی بسیار و طولانی در این زمینه است.
منتقد فردی است که به‌طور دائمی به
نقد محصولات رسانه‌ای مانند موسیقی یا فیلم می‌پردازد و نظر او با توجه به سابقه
و دانشی که دارد برای مخاطبان و همچنین تولیدکنندگان محصولات رسانه‌ای
دارای اهمیت و اعتبار است.
یادداشت-مقاله‌نویس (columnist)، فردی است که
به‌طور دائمی به نوشتن یادداشت و مقاله برای روزنامه‌ها و سایت‌ها و همچنین تهیه‌ی
گفتارهای رادیویی در حوزه‌های مختلف تخصصی می‌پردازد.
وی باید به‌طور دائم و مستمر به این
حرفه مشغول باشد؛ بنابراین به کسی که به‌طور مثال هرماه یک مقاله به رسانه‌ای ارسال
می‌کند، مقاله‌نویس گفته نمی‌شود. مقاله‌نویس معمولاً برای یک رسانه‌ی خاص به‌صورت
ثابت و دائمی مثلاً هر روز یا هفته‌ای یک‌بار مطلب می‌نویسد، هر چند که ممکن است
در استخدام رسمی آن رسانه نباشد.
روزنامه‌نگار فردی است که به صورت
حرفه‌ای به عنوان روزنامه‌نگار شناخته شده و در قبال کار خود حقوق دریافت می‌کند
یا در استخدام یک رسانه‌ی همگانی است و با مخاطب انبوه سروکار دارد. روزنامه‌نگار
معمولا دارای تحصیلات (مثلاً روزنامه نگاری یا ارتباطات) و تجربه‌ی مرتبط و عضو یک
اتحادیه‌ی صنفی است.
خبرنگار چه می‌کند؟
خبرنگار فردی است که به‌طور مشخص
وظیفه‌ی تهیه و عرضه‌ی خبر را برای یک رسانه به عهده دارد.
وی باید از منابع خبری خود خبر را به
دست آورد، پردازش کند، با اطلاعات دیگر ترکیب کند، مورد ارزیابی قرار دهد و دلایل
اهمیت آن را مشخص کند.
او ممکن است برای تهیه‌ی یک خبر با
افراد مختلف مصاحبه کند و از آنها در خبر خود نقل قول بیاورد یا به صحنه‌ی وقوع
یک اتفاق یا گزارش برود.
منابع خبری ممکن است خبرگزاری‌ها،
رسانه‌های معتبر و یا شاهدان عینی باشند. وظیفه‌ی خبرنگار این است که از صحت
خبر و اعتبار آن مطمئن شود و آن را به‌گونه ای برای رسانه‌ی خود تنظیم کند که
دارای بیش‌ترین اطلاعات موجود در کم‌ترین زمان یا متن ممکن باشد.
هر خبرنگاری ممکن است در یک حوزه‌ی خاص
دارای تجربه و علاقه باشد و صرفاً در همان حوزه به فعالیت بپردازد؛ مانند حوزه‌های
سیاسی، اقتصادی، بهداشتی، هنری، سینمایی، فن‌آوری و ...
خبرنگار- شهروند کیست؟
خبرنگار- شهروند فردی است که به‌عنوان شاهد
عینی یا راوی در صحنه حضور دارد و با آن که خبرنگار یا روزنامه‌نگار حرفه‌ای نیست،
اما می‌تواند مواد خام برای گزارش‌های عینی از وقایعی که دارای اهمیت خبری هستند
ارسال کند. خبرنگار- شهروند،
ممکن است دارای اطلاعاتی در زمینه‌ی چگونگی ثبت و شرح یک واقعه باشد که در این
صورت گزارش وی ارزش بیشتری می‌یابد. اطلاعاتی مانند زمان، مکان، تعداد، چگونگی و
پیامدها می‌تواند ارزش مستندسازی واقعه را بیشتر سازند.
درس دو
دو: خبر چیست؟
هدف از ارائه درس «خبر چیست؟» آشنایی
با مفهوم خبر در قاموس روزنامه‌نگاری است.
مفهوم خبر
خبر (News)، اطلاعاتی است
که دارای اهمیت، فوریت، وجوه غیر عادی و جذابیت برای مخاطب باشد. مثلا گلاویز شدن
دو نفر در میدان راه آهن تهران، امری غیر عادی یا خبری نیست، اما اگر در یک جلسه‌ی
اداری، نماینده‌ی قوه‌ی قضائیه، نماینده‌ی مدیران مطبوعات را گاز بگیرد، این یک
خبر محسوب می‌شود زیرا دارای ارزش خبری است.
موضوع خبر ممکن است در گذشته، حال یا
آینده رخ دهد، اما باید دارای عینیت، واقع‌گرایی، اعتبار، ارزش و جزئیات دقیق باشد.
خبر باید برای مخاطب جذاب باشد و او
را از واقعه‌ای که آگاهی از آن دارای اهمیت است باخبر کند. مثلا اگر شبکه‌ی
تلویزیونی محلی اعلام کند که هم اکنون سرعت باد در شهر در حدود ده کیلومتر در ساعت
است و مخاطب بتواند از پنجره‌ی اتاقش شاهد آن باشد این خبر دارای هیچ اهمیتی برای
او نیست زیرا امری است بدیهی، اما اگر خبر بگوید که در ساعات آینده سرعت باد به
شصت کیلومتر در ساعت خواهد رسید و توفان برپا خواهد شد، این خبر برای مخاطب دارای
اهمیت تلقی می‌شود و این همان خبر است.
به عوامل و مشخصه‌هایی که در یک خبر
وجود دارد و خبرنگار یا سردبیر بر اساس آن دربارهی اولویت خبری آن تصمیم می‌گیرد
که در کجا و چه موقعیتی آن را ارائه دهد، «ارزش‌های خبری» گفته می‌شود.
اولویت‌ها و ارزش‌های خبری
این که چه خبرهایی از زاویه دید
خبرنگار و سردبیر مهم تشخیص داده شده و از میان خبرهای موجود انتخاب می‌شوند تا با
توجه به مخاطب رسانه، پوشش داده و تنظیم شوند بستگی به ارزش‌های خبری دارد. به‌عنوان
نمونه در همان مثال بالا در مورد اخبار یک شبکه‌ی تلویزیونی محلی، روشن است وقوع
طوفان در ساعت‌های آینده در شهر و منطقه‌ی مورد نظر از اهمیت بسیار بیشتری برای
بخش خبری این شبکه برخوردار است تا مثلاً اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل که ممکن است
یکی از سخنرانان افتتاحیه‌ی آن نماینده‌ی همان کشور متبوع باشد.
با این حال چون در هر دو خبر عناصری
مربوط به منطقه‌ی مورد نظر وجود دارد، باید ببینیم اولویت‌های خبری آنها کدام
هستند؟ یعنی معیار و ملاک ما برای گزینش یک خبر و اولویت‌دهی به آن شامل چه مواردی
می‌شود؟
- فراوانی: وقایعی که به‌طور ناگهانی روی می‌دهند،
مانند وقایع طبیعی یا درگیری خیابانی از وقایعی که به‌طور مستمر رخ می‌دهند
در اولویت خبری بیشتری قرار می‌گیرند.
- وجوه
منفی: خبرهای
بد معمولاً بیش از خبرهای خوب مورد توجه قرار می‌گیرند.
- وجوه
غیر منتظره: خبری
که ناگهانی باشد دارای اهمیت بیشتری تلقی می‌شود تا خبری که انتظار رخداد آن
می‌رفت.
- شفافیت: خبری که ابهامی در آن نباشد
دارای اولویت بیشتری است.
- شخصیت‌های
قابل تشخیص: خبری
که دارای شخصیت‌های قابل تشخیص باشد، دارای اهمیت بیشتری است.
- معناداری: خبرهایی که برای مخاطب انبوه با
معنا تلقی شود دارای اولویت است.
- ارجاع
به یک گروه یا کشور برجسته: خبرهای مربوط به مراکز، مراجع قدرت و قدرت‌های جهانی
دارای جذابیت بیشتری برای پوشش خبری هستند.
- ارجاع
به یک فرد برجسته: خبرهایی مربوط به افراد مشهور، ثروتمند یا برجسته دارای
اهمیت بیشتری هستند.
- تضاد: خبرهای مربوط به کشمکش و تضاد
اغلب دارای اهمیت هستند. خبرهای مربوط به وقوع درگیری نظامی، درگیری خیابانی
در جریان یک تظاهرات مخالفان و ... از این جمله‌اند.
- هم‌پوشی: اخباری که در سایر رسانه‌ها به
عنوان اخبار برجسته مورد انتخاب قرار گرفته اند در اولویت بیشتری هستند.
- تداوم: خبرهایی که دارای تداوم هستند از
اولویت بیشتری برخوردارند؛ به‌عنوان نمونه شورش گسترده در چند منطقه از
پاریس که چند شب نیز به طول انجامیده است یا تظاهرات مخالفان در برابر اجلاس
گروه هشت از درجه اهمیت بالایی برخوردار است.
- ترکیب‌بندی: ترکیب اخبار برای سردبیران دارای
اهمیت بسیاری در جهت برقراری توازن است. بنابراین ترکیب‌بندی یکی از
اولویت‌های انتخاب خبر است. مثلا اگر به‌طور اتفاقی چند خبر منفی در بخش خبری
وجود داشته باشد، ممکن است سردبیر بخواهد یک خبر مثبت یا نرم، در پایان بخش
خبری بیاورد تا به اصطلاح زهر خبرهای مصیبت‌بار قبلی را بگیرد.
- رقابت: یکی از عوامل انتخاب خبر، رقابت
بین رسانه‌ها است. طبعا رسانه‌ها می‌کوشند تا اخبار اختصاصی و دست اول به دست
بیاورند.
- جذابیت: خبری که بتواند به بخش خبری
جذابیتی ببخشد و توجه مخاطب را جذب کند دارای اهمیت بیشتری است.
- پیش‌ساخته: اخباری که مواد و زمینه‌ی لازم
برای آنها از قبل مهیا است بیشتر دارای اولویت هستند تا اخباری که باید برای
تهیه و تحقیق دربارهی آنها وقت صرف کرد.
- محدودیت
زمانی: رسانه‌هایی
چون روزنامه‌ها، رادیو و تلویزیون، دارای فرجه‌های خاصی برای تکمیل اخبار
هستند که در نتیجه فرصت محدودی برای انتخاب و تحقیق دربارهی آنها را پدید
می‌آورد.
- تدارکات: اخباری که به تدارکات کم‌تری
نیاز دارند نسبت به اخباری که پوشش آنها به تدارکات بیشتری نیاز دارد
از اولویت بیشتری برخوردارند.
در کنار این اولویت‌های خبری، عوامل دیگری نیز وجود دارند که
به انتخاب خبر منجر می‌شوند که عبارتند از:
- دربرگیری: رخدادی بیشتر دارای اهمیت است
که تعداد بیشتری از افراد را در بر بگیرد: قیمت نان از امروز دو برابر شد.
- شهرت: حضور و نام افراد، گروه‌ها یا
کشورهای مشهور در یک خبر به آن اهمیت بیشتری می‌بخشد: مایکل جکسون درگذشت.
- برخورد: خبرهای مربوط به رخدادهایی که
حاوی کشاکش باشند، اهمیت زیادی دارند: بیش از پنجاه‌نفر در تظاهرات سی خرداد
در تهران به دست ماموران امنیتی جان باختند.
- شگفتی: اخباری که استثنایی یا شگفت‌انگیز
باشند، دارای ارزش خبری هستند: یک زوج سیاهپوست صاحب یک نوزاد سفیدپوست شدند.
- فراوانی: شمار افراد یا مواردی که خبر
شامل آنها می‌شود به خبر اولویت می‌بخشد: در بزرگراه کردستان هفتاد اتومبیل
با یکدیگر تصادف کردند.
- مجاورت: رخدادهایی که به منطقه‌ی
جغرافیایی مخاطب، نزدیکند اهمیت زیادی دارند: آب تهران آلوده است.
- تازگی: رخدادی که هم اکنون شاهد آن
هستیم از اهمیت بالایی برخوردار است: طوفان بخش وسیعی از شهر را در نوردیده
است.
عناصر خبری
در هر خبر، عناصری وجود دارند که به
درک بهتر خبر و کامل بودن جزئیات آن کمک می‌کنند. این عناصر الزامی عبارتند از:
چه کسی؟
چه چیزی؟
کجا؟
چه وقت؟
چرا؟
چگونه؟
.در هر خبر، باید این عناصر خبری وجود
داشته باشند تا مخاطب بتواند به تمام اطلاعات لازم دربارهی یک واقعه دست یابد
درس سوم: منابع خبری
هدف از این درس آشنایی با منابع خبری و چگونگی استفاده از آنهاست.
منابع تهیه خبر
منابع خبری در روزنامه نگاری اساس و پایه‌ی کار خبری به حساب می‌آیند. خبرنگار یا
سردبیر همواره باید از منابع خبری معتبر استفاده کنند و آنها را چک یا دابل چک
(کنترل مضاعف) کنند.
در یک بخش خبری یا خبرگزاری، محتوای خبرها اصولاً از سه منبع تهیه می‌شود:
− رخدادها (Events)
− خبرهای دریافتی
− خبرهایی که اختصاصا توسط خبرنگاران رسانه تهیه و تولید می‌شوند.
رخدادها
خبرهای مبتنی بر رخدادهای مشخص و پیش‌بینی‌پذیر
معمولا دارای پیش آگهی هستند؛ به عبارت دیگر خبرنگار و سردبیر می‌دانند که به
عنوان مثال فردا قرار است دادگاه روزنامه نگاران برگزار شود یا جشنواره کن افتتاح
شود، در نتیجه از قبل نسبت به پوشش آن اقدام می‌کنند.
بطور کلی می‌توان رخدادها را به چهار
گروه اصلی تقسیم کرد:
- اجلاس
ها: اجلاس‌های ملی یا بین المللی با درنظر گرفتن گروه‌های متعارض، نقش
آفرینان اصلی و مباحث و چالش‌های اساسی
- دادگاه
ها: با در نظر گرفتن دو سوی درگیر و استفاده از منابع مرتبط مانند وکیل،
متهم، دادستان و افراد مرتبط
- مسابقات
و مراسم ورزشی: با در نظر گرفتن سرعت، عوامل و عناصر برجسته
- تظاهرات
و نمایش‌های خیابانی از پیش اعلام شده، جشنواره‌ها یا وقایع هنری: با در نظر
گرفتن دقت، برجسته سازی مرتبط با واقعه و پیش زمینه‌های رخداد.
خبرهای دریافتی
خبرهای دریافتی ممکن است بیانیه‌های
مطبوعاتی یا خبرهای رسیده از منابع خبری دیگر مانند خبرگزاری‌ها باشند که در اغلب
موارد رسانه‌های بزرگ این خبرها را پرورش داده و خبرنگار براساس خبر دریافتی از
خبرگزاری‌ها یا بیانیه‌های مطبوعاتی خبر دیگری تولید می‌کند.
خبرهای تولیدی
خبرهای تولیدی، خبرهایی هستند که
خبرنگار براساس یافته‌ها یا به‌طور اتفاقی در جریان آنها قرار می‌گیرد و خود
مسئولیت تهیه آنها را عهده‌دار می‌شود.
این خبرها بطور کلی از این منابع می‌رسند:
- منابع
شخصی: هر خبرنگاری دارای منابعی در مراکز و موسسات مختلف است که ممکن است به
وی در مورد یک خبر اطلاع رسانی کنند . گاه ممکن است خبرنگار در تماس با یک
مقام مسئول از وقوع یک خبر یا تصمیم مطلع شود.
- ایده‌های
گزارش و خبر: خبرنگار ممکن است نسبت به موضوعی که دارای ارزش‌های خبری است
علاقمند شده و در پی تحقیق و بازنمایی آن برود.
اما هر سرویس خبری روزانه با این
منابع خبری سروکار دارد:
• افراد
افراد مشهور، یکی از منابع خبرساز
برای روزنامه نگاران هستند، اعمال، گفته‌ها یا واکنش‌های آنها نسبت به مسائل روز،
یکی از منابع خبری است که در اغلب رسانه‌ها به تیتر و سرخط اخبار بدل می‌شوند.
مثلا: اوباما به کارگیری خشونت علیه معترضان توسط دولت ایران را محکوم کرد یا
مدونا یک کودک آفریقایی را به فرزندخواندگی پذیرفت.
• روابط عمومی ها
کار روابط عمومی‌ها برای انتشار اخبار
و اطلاعات مرتبط با سازمان‌ها یا شرکت‌های متبوع یکی از منابع خبری برای کار
روزانه خبرنگاران است، مثلا اپل اعلام کرد که ایفون چهار از هفته آینده در
بازارهای اروپا عرضه خواهد شد یا کاخ سفید از انتشار اسناد محرمانه جنگ افغانستان
شدیدا انتقاد کرد.
• خبرگزاری‌ها
خبرگزاری‌های معتبر یکی از اولین
منابع خبری درمورد اخبار بین المللی و محلی هستند، اما گاه خبرنگار ناچار می‌شود
خبرهای آنها را با منابع خبری محلی نیز چک کند، مثلا خبرگزاری آسوشیتدپرس از تهران
گزارش داده است که صدها هزار نفر از مخالفان دولت در میدان آزادی گرد آمده‌اند،
خبرنگار ممکن است در این مورد به خبرگزاری‌های داخلی نیز مراجعه کند یا از روزنامه
نگاران محلی در باره جزئیات خبر پرس و جو کند.
• سایر رسانه ها
شبکه‌های تلویزیونی، روزنامه‌ها،
رادیوها، سایت‌های خبری و حتی سایت‌های شخصی افراد مشهور ممکن است به انتشار
خبرهایی بپردازند که تعقیب و پرورش آنها برای خبرنگار ضروری به نظر برسد، مثلا
شبکه پرس نیوز گزارش داد که ملوان‌های بازداشت شده بریتانیایی امروز آزاد شدند.
• روزنامه نگاران
سایر روزنامه نگارانی که در محل وقوع
حادثه هستند یا می‌توانند اطلاعاتی در اختیار خبرنگار قرار بدهند از منابع قابل
اطمینان برای خبرنگار به شمار می‌روند. به عنوان نمونه در جریان یک تظاهرات ضد
دولتی خبرنگار ممکن است مستقیماً با یک روزنامه‌نگار که در محل حضور دارد ارتباط
برقرار کند و مشاهدات عینی وی را منتقل کند.
• شاهدان عینی
شاهدان عینی منابع خبری دیگری هستند
که می‌توانند برای تکمیل خبر به کمک خبرنگار بیایند. مثلا خبرنگار در مورد خبر
انفجار در زاهدان کار می‌کند و به دو یا سه شاهد عینی دست می‌یابد که می‌توانند
درباره واقعه مورد نظر اطلاعاتی بدهند.
• منابع درونی
منابع درونی منابعی هستند که اغلب
خبرنگاران به دلیل سال‌ها کار در مراکز گوناگون به دست آورده‌اند. مثلا خبرنگار
ممکن است با یکی از دستیاران دبیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی آشنایی داشته
باشد و بدون ذکر مشخصات منبع دربارهی خبری مربوط به یک موضوع مربوط از وی نقل قول
کند.
• وبلاگ ها، شبکه‌های اجتماعی
این‌ها منابعی هستند که می‌توانند به
خبرنگار ایده‌ی پیگیری خبر را بدهند یا او را به منابع دیگری که ممکن است
شهروند-خبرنگاران باشند برسانند.
برخی از رسانه‌ها با استفاده از این
منابع به پرورش خبرها در مورد موضوعاتی که دستیابی به منابع مستقل و معتبر در باره
آنها تحت شرایط بحرانی بسیار سخت به نظر می‌رسد می‌پردازند. مثلا در جریان
اعتراضات پس از انتخابات ریاست جمهوری اخیر در ایران بسیاری از رسانه‌ها با
استفاده از توییتر، یوتیوب، فیس بوک، وبلاگ‌ها و سایر شبکه‌های اجتماعی توانستند
به برخی از اخبار و تصاویر مربوط به وقایع فوری دست یابند.
• چک و دابل چک
در بسیاری از رسانه‌ها از جمله بی بی
سی قواعدی برای چک و دابل چک (چک مضاعف) و معتبر شمردن اخبار به کار برده می‌شود که مبنای کار تحریریه‌ی
خبر است.
قاعده‌ی دو منبع بودن خبر یکی از
قواعد رایج در بسیاری از رسانه‌های معتبر از جمله بی بی سی است، به این معنا که
اگر یک خبر تنها به عنوان مثال از فرانس پرس آمده باشد، تحریریه خبر یا اتاق خبر
صبر می‌کند تا منبع دوم دیگری نیز این خبر را تائید کند. این منبع دوم ممکن است یک
روزنامه نگار یا منبع معتبر دیگری باشد که خبرنگار آن را تائید می‌کند.
مسئولیت در قبال درستی خبر
وظیفه خبرنگار در قبال هر خبری، چک
کردن و بررسی منبع آن است. به عنوان یک اصل کلی اعتبار هر خبری به منبع آن باز می‌گردد.
خبرنگاری که یک خبر را تنظیم یا تهیه
می‌کند مسئولیت آن را به عهده دارد بنابراین بهتر است که ضمن چک کردن منبع خبر، در
مورد خبرهای مشکوک یا بسیار مهم آن را دابل چک کند. مثلا ممکن است در اثر یک
اشتباه هر دو خبرگزاری فرانس پرس و آسوشیتدپرس خبر فوری بدهند که یک انفجار عظیم
در تاسیسات نظامی ایران در شمال تهران رخ داده است که ممکن است در اثر اصابت موشک
باشد. خبرنگار باید در قبال این خبر مهم در جستجوی منابع خبری مستقل و معتبر
برآید و مثلا در طی تماس با چند خبرنگار محلی دریابد که انفجار در واقع در مخزن
نفت رخ داده است و دلیل آن نیز ربطی به حمله‌ی نظامی نداشته است.
دابل چک کردن در بیشتر مواقع رسانه‌های
بزرگ را از پیامدهای تکذیب خبر یا اشتباهاتی که لاجرم در کار خبررسانی پیش می‌آید
می‌رهاند. در مواردی که خبرهای متناقض در باره یک واقعه وجود داشته باشد و اطلاع
رسانی فوری دربارهی این امر ضروری به نظر بیابد، خبرنگار می‌تواند هر دو این
روایت‌ها را ذکر کند یعنی با اشاره به خبر دو خبرگزاری تاکید کند که فلان منبع
خبری معتبر در تهران یا مثلا شبکه خبری پرس نیوز روایت متفاوتی دارد.
